Strangely Calm – A First Day of Change and Mother-Daughter Time 💜/Dziwnie spokojnie – pierwszy dzień zmian i dziewczyńskiego czasu 💜

Strangely Calm – A First Day of Change and Mother-Daughter Time 💜

Today marked the beginning of a new chapter – unexpected, temporary, but completely different from what I’m used to.

I started a week-long substitution at a sister preschool to mine. There’s only one group here – mixed ages, with 25 children between 3 and 7 years old. But today, only 10 of them showed up. Ten kids. In my regular group, I could only dream of that – there, the day is a constant rush of emotions, noise, needs, and nonstop activity.

But here? Peace. Quiet. The children play on their own, and during rest time... most of them actually fall asleep.
And me – used to survival mode – I felt something odd. Calm.
And I didn’t know what to do with it.

It’s nice, in theory – but in the back of my mind, I kept thinking: Shouldn’t I be doing something? Planning, organizing, saving the day? But everything was already handled. And although it’s just a temporary post, I don’t know how long it’ll last – the teacher I’m covering for keeps extending her sick leave one week at a time. It’s hard to plan anything, and I feel torn. I miss my kids and my amazing coworkers – but at the same time… I’m resting. And honestly? I needed a break from the toxic atmosphere that’s been weighing on me lately.

Today, after work, I had more time than usual – and I spent it in the best possible way. I had a wonderful three-hour shopping trip with my daughter, Sara.

It wasn’t aimless shopping – it was a project! We’re decorating her little summer house at the garden allotment, and today we found some real gems: a table, pouf, cozy blanket, RGB lamp, pillow, dog bed (because her furry companion also sleeps there 🐶), plus a unicorn-shaped basket, heart-shaped mirror, and two cute rugs.

Sara was so excited! She was thrilled with every item we found, and even more so when she realized we spent way less than expected. She was beaming with joy – and honestly, so was I. We really nailed it with our finds, and even more importantly – we spent time together in a way that will stay with us for a long time.

Maybe over the weekend we’ll share a few photos of her little house – just to show how small details can bring magic into even a modest summer space.

Today was full of emotions – that strange quietness that soothes and unsettles at the same time. But also full of love, laughter, and connection.
And I think it’s these kinds of days we should be most grateful for.

Dziwnie spokojnie – pierwszy dzień zmian i dziewczyńskiego czasu 💜

Dziś zaczął się nowy rozdział – tymczasowy, nieplanowany, ale całkiem inny od codzienności.

Rozpoczęłam tygodniowe zastępstwo w przedszkolu siostrzanym do mojego. Tutaj jest tylko jedna grupa – mieszana wiekowo, 25 dzieci w wieku od 3 do 7 lat. Dziś przyszło ich zaledwie 10. Dziesięcioro dzieci. W mojej codziennej grupie mogę pomarzyć o takim wyniku – tam dzień to ciągły ruch, hałas, potrzeby, emocje.

A tu? Spokój. Cicho. Dzieci bawią się same, a podczas odpoczynku… większość naprawdę zasypia.
I ja, przyzwyczajona do trybu przetrwania, poczułam coś dziwnego. Luz.
Nie wiem, co z nim zrobić.

Niby fajnie – ale z tyłu głowy mam to nieustanne pytanie: Czy nie powinnam czegoś robić? Planować, ratować, działać? A tu wszystko ogarnięte. I choć to tylko zastępstwo, nie wiem, na jak długo – dziewczyna, którą zastępuję, co tydzień przedłuża L4. Ciężko cokolwiek zaplanować, a ja jestem rozdarta. Tęsknię za moimi dzieciakami i moimi dziewczynami z pracy, ale jednocześnie… odpoczywam. I to odpoczywam od atmosfery, która w ostatnich tygodniach była dla mnie coraz bardziej toksyczna.

Dziś po pracy miałam więcej czasu niż zwykle – i wykorzystałam go najlepiej, jak potrafiłam. Spędziłam trzy cudowne godziny z moją Sarą na babskich zakupach.

Nie były to zakupy bez celu – to był prawdziwy projekt! Urządzamy razem jej domek na działce i dziś udało się nam zdobyć prawdziwe perełki. Stolik, pufę, kocyk, lampkę RGB, poduszkę, legowisko dla psa (bo przecież jej czworonożny towarzysz też tam śpi 🐶), a do tego kosz w kształcie jednorożca, lustro-serce i dwa urocze dywaniki.

Sara była tak podekscytowana! Cieszyła się z każdego elementu, który udało się znaleźć, a jeszcze bardziej z tego, że… wydała znacznie mniej niż planowała. Była zachwycona efektem – i ja też. Zrobiłyśmy naprawdę mega zakupy. I – co najważniejsze – spędziłyśmy razem czas, który zostanie w naszych głowach i sercach.

Może w weekend wrzucimy kilka zdjęć z domku – żeby pokazać, jak drobne detale potrafią zaczarować nawet wakacyjną przestrzeń.

Dzisiejszy dzień był pełen emocji – tej dziwnej ciszy, która z jednej strony koi, a z drugiej budzi niepokój. Ale też pełen miłości, śmiechu i bycia razem.
I chyba właśnie za takie dni warto być wdzięczną.